AYRILIKTAN SONRA: YAS SÜRECİNİ YAŞAMAK

Bitmiş bir ilişikide veda ettiğimiz tek şey partnerimiz değilidir. Birlikte kurduğumuz hayallere, ilişikideki varolan kişiliğimize, alışkanlıklarımıza, anılarımıza, birlikte tasarladığımız o geleceğe ve de aslında daha birçok şeye veda ederiz.Bu veda, ayrılıktan sonra yas sürecinin başlangıcıdır. Boşluk ve anlamsızlık hissi tüm bedenimizi sarmış gibi hissedebiliriz. Sanki hiçbir şeyin bir anlamı kalmamış gibi de hissedebiliriz. Ve içimizde yas tutmaya başlarız.

Evet bu bir yas sürecidir fiziksel bir kayıp olmasa bile bu bir duygusal kayıptır. Bu yüzden ayrılık aslında bir yas sürecidir. Ağlamak, acı çekmek belki de hayata baktığınızda her şeyin eski renginde olmadığını farketmek, hiçbir şey yapmak istememek, dışarıya çıkmamak, kimseyle görüşmek istememek çok normaldir. Ayrılıktan sonra yas sürecinin bir parçasıdır.

Sanılanın ve dışarıdan bakan gözlerin söylemlerinin aksine kolay bir süreç değildir.

Hemen hızlıca geçmeyebilir tamamen kişinin kendisine göre şekillenir bu süreç.

NEDEN BU KADAR ZOR?

Çünkü kalp alıştığı bağdan kopuyor. Duygusal olarak bağlandığımız, derin hisler barındırdığımız, sesine, varlığına, ilgisine alıştığımız ve aşkı hissettiğimiz kişiden kopmak büyük bir boşluk yaratır. Bu boşluk normaldir, bizi zayıf yapmaz; insanız. Etraftan çoğu zaman ‘’ unut gitsin’’ gibi cümleler duyarız ama bu sanılanın aksine söylendiği kadar kolay değildir. Bu bağdan ayrılırken karmakarışık duygulara hapsoluruz. Eski anılar, birlikte gidilen yerlerin anısı, ikinizin arasında olan o şakalar, bizim şarkımız olsun denilen şarkılar..Tüm bunlar akılda ve kalpte derin bir iz bırakır. Bu yüzden ayrılık, sadece bir ayrılık   yalnızca bir kişiyi kaybetmek değil, aynı zamanda hayatımızın bir bölümünü, bir bütünlüğünü ve de kendimizden büyük bir parçayı geride bırakmak gibidir. Ayrılık zordur çünkü kalbin bağını çözmek, aklın düzenini bozmak ve hayatın ritmini yeniden şekillendirmek kolay değildir. Ama tüm sürecin doğal ve geçici olduğunu bilmek, süreci kabullenmeyi ve iyileşmeyi kolaylaştırır. Zorlaştıran bir diğer durum ise insanların bu süreçteki beklentileri.

Baskılar, zorlamalar, beklentiler, kıyaslamalar ve gereksiz ikna etme çabaları bu süreci zorlaştırır. Çünkü yaşanılan acı kıyaslandığında acı daha ağır gelebilir.

Herkesin toparlanma ve iyileşme sürecinin farklı olduğunu kabul etmek süreci kolaylaştırabilir ve daha sağlıklı geçmesini sağlayabilir.

YASIN EVRELERİ:

-İnkar evresi:‘’Bu olanlar gerçek olamaz.’’ 

-Öfke evresi:’’Bana bunu nasıl yaptı, ben bunu mu hakettim?’’

-Çökme evresi:’’Her şey anlamsız geliyor, onsuz yapamıyorum.’’

- Barışmayı varsayma evresi:’’Belki tekrardan birlikte olabiliriz.’’

-Yası kabul etme evresi:’’Evet artık ayrıyız,ve bu durumu kabulleniyorum.’’

-Alışma ve iyileşme evresi:’’Zamanla kalbimiz sakinleşir ve yeni düzenimize alışmaya   başlarız.’’

  Bu evrelerin hepsi bitmiş bir ilişkinin yas sürecinde gayet normal ve sağlıklıdır ve evet bu evrelerde geçici.

İYİLEŞME ALANI AÇMAK:

Bu yas sürecinin hemen bir anda geçmesini bekleyemeyiz. Bir sabah uyanıp bir anda evet ben tamamen iyileştim bitti diyemeyiz, bu süreç sandığımızdan daha yavaşta ilerleyebilir daha hızlı da. 

 Kalbimiz, zihnimiz ve ruhumuz iyileşmek için bu süreçte bizden zaman ister. Bu süreç belki beş altı ay belki bir sene.İyi olduğumuzu hissettiğimiz anlar kısa sürebilir, uzayadabilir.

Biraz zaman sonrası kendimize süreçte tekrardan bir şans vermek bize iyi gelecektir.

Arkadaşlarımızla vakit geçirmek, çok fazla yalnız kalmamak,

 Yeni hobilere şans vermek, deneyimlemek,

 İçimizdekileri bir kağıda en çıplak haliyle dökmek,

 Gerekirse profesyonel birinden yardım almak bu sürecin daha sağlıklı geçmesini sağlayacaktır.

 Acı biraz olgunlaştığında bu sürecin bize neler kattığını, bizi nasıl değiştirdiğini anlarız.

 Aslında başka bir pencereden bakmayı öğreniriz, şüphesiz yaşadığımız her şeyin bir tecrübe olduğunu idrak ederiz. Düşüncelerimiz değiştikçe kendimize ve yaşadığımız sürece olan bakış açımızda değişir. Evet bu bir süreçti evet çok zordu ve belki hala zor ama bunu yaşamam gerekiyordu bundan da bir şeyler öğrenmem gerekiyordu diyebiliriz. Zaman geçtikçe ilk zamanlarda sadece hissettiğimiz ayrılıktan sonra yas duygusu yerini biraz daha farketmeye, anlamaya ve iyileşmeye bırakacak.

YENİ BİR BAŞLANGIÇ:

Bu süreç bizi kırabilir, yorabilir, acı verebilir, tahammülümüzü yitirebilir ve ‘’artık yapamıyorum’’ dediğimiz anda acı bizi yeni halimize evirir. Daha güçlü, daha özgür, daha bilinçli ve daha tecrübeli versiyonumuza dönüştürür. Yaşadığımız her olaydan izler taşırız kendimizde, bunlar bizi besleyip olmamız gereken halimize büyütür. Ve kendimizi hayallerimizi bu noktada tekrardan hatırlarız ‘’ben kimim ve ben şuan ne istiyorum?’’ Şüphesiz her bitiş aynı zamanda yeni bir şeylerin başlangıcıdır. Bazı kapıların kapanması gerekir çünkü bize açılan başka kapıları farketmemizin vakti gelmiştir.

Şuan yaşadığımız boşluğu, zaman yerli yerine koyacak. Ve ufukta yeni bir gün doğacak.Yolculuğuna güven seni olman gereken götürecek.

YAZAR: Nisa Boybaşı